• Het Eurovisie Songfestival 1973 werd op 7 april in Luxemburg gehouden.
  • De grote favoriet was, net als in 1968, de wereldberoemde zanger Cliff Richard, die aantrad voor het Verenigd Koninkrijk. Na zijn Congratulations uit 1968 werd ook Power to all our friends een grote hit, maar de winst was voor het tweede achtereenvolgende jaar voor Luxemburg - en Cliff werd derde.
  • Spanje werd tweede - met slechts vier punten verschil. De groep Mocedades zong Eres tú en dat is, ook al won het niet, nog altijd een van de allerberoemdste songfestivalklassiekers.
  • Israël deed voor het eerst mee. Na de terroristische aanslag op Israëlische atleten tijdens de Olympische Spelen van 1972, in München, was de beveiliging van dit festival ongekend zwaar. Het schijnt zelfs zo te zijn dat de floormanager de mensen in de zaal, voor aanvang van de show, maande te blijven zitten, ook als ze heel enthousiast mochten worden - want als er mensen plotseling op zouden staan 'zouden ze neergeschoten kunnen worden door de beveiligers'.
  • Het puntensysteem dit jaar was opnieuw als volgt: elk land had twee juryleden, een moest tussen de 16 en 25 jaar oud zijn, en de ander tussen 26 en 55. Die twee juryleden gaven elk land 1 of 2 of 3 of 4 of 5 punten, en die werden vervolgens opgeteld.
  • De taalregel werd losgelaten. Tot en met 1975 mocht elk land zingen in de taal die hij wilde. Tussen 1976 en 1999 moest elk liedje in de eigen landstaal zijn - en daarna was de taalkeuze opnieuw vrij. Noorwegen maakte daar in zeer - zéér - ruime mate gebruik van. Hun liedje It's just a game bevatte zinnen in maar liefst elf talen, een Eurovisierecord. En ja, er was ook één regel Nederlands bij. Halverwege roept de groep uit: 'O goeie genade!'
  • Het festival kende, voor het eerst in de geschiedenis, vrouwelijke dirigenten. Eerst voor Zweden en even later voor Israël.
  • Het Portugese lied, Tourada, van Fernando Tordo, leek over stierenvechten te gaan, maar was eigenlijk een aanklacht tegen de autoritaire machthebbers in het land. De tekst werd geschreven door de flamboyante dichter Ary dos Santos.
  • De Belgen Nicole & Hugo hadden in 1971 al zullen optreden. Maar Nicole werd vlak voor het festival ziek, en dus werden de twee vervangen door Jacques Raymond & Lily Castel. In 1973 wonnen Nicole & Hugo de nationale finale opnieuw.
  • Tijdens de repetities was er steeds ruzie tussen de Ierse Maxi en de rest van haar delegatie. De Ierse omroep liet alvast een andere zangeres invliegen (Tina Reynolds, die in 1974 mee zou doen) om haar te vervangen, maar dat bleek uiteindelijk niet nodig.