• Het Eurovisie Songfestival 1979 werd op 31 maart in Jeruzalem, Israël gehouden.
  • Israël won opnieuw. In die jaren was er een voorzichtige hoop op vrede in het Midden-Oosten. Op de persconferentie na afloop van het songfestival, waarbij alle deelnemers samen het winnende lied Hallelujah zongen, noemde zangeres Gali Atari deze editie 'Peace Eurovision' en sprak ze de wens uit dat Hallelujah in de Arabische versie door een kinderkoor gezongen zou worden op het moment dat de Israëlische minister-president Begin op bezoek ging in Cairo, de hoofdstad van (voormalige) vijand Egypte.
  • Vooraf was die vrede wat minder zichtbaar. Turkije zou deelnemen met het lied Seviyorum van Maria Rita Epik and 21. Peron, maar trok zich onder hevige druk van andere Arabische landen terug. Twintig jaar later, toen het festival opnieuw in Jeruzalem georganiseerd werd, deed Turkije trouwens wel gewoon mee.
  • Israël won door de stemmen van het allerlaatste land. Dat was Spanje. Daarmee deed dat land zichzelf de das om, want tot op dat moment stond de Spaanse zangeres Betty Missiego bovenaan.
  • De Zwitserse groep Peter, Sue & Marc, die met hun mede-artiesten Pfuri, Gorps & Kniri een lied zongen over hoe je met tuingereedschap ook muziek kan maken, hadden enige moeite om bij de Israëlische douane uit te leggen waar ze in godsnaam al die spullen voor nodig hadden.
  • Een ex-winnares deed opnieuw mee: Anne-Marie David won in 1973 voor Luxemburg en zong nu voor Frankrijk.
  • In Oostenrijk mochten rockartiest Peter Wolf (muziek, hij maakte deel uit van de begeleidingsgroep van Frank Zappa), André Heller (tekst), hij was een bekend en rebels dichter) en zangeres Ida Wolf (onder haar projectnaam Christina Simon) de inzending verzorgen. Dat werd Heute in Jerusalem, een verstilde melodie, met een tekst over de vrede. Het kwam niet verder dan een gedeelde laatste plaats.
  • Het andere land dat laatste werd was België. Micha Marah zong een lied waar ze zelf niet achterstond, Hey Nana. Ze had liever met het voorrondelied Comment ça va meegedaan. Ze probeerde Hey Nana zelfs gediskwalificeerd te krijgen, vanwege plagiaat. Er werd al een reserve-zangeres opgetrommeld. Uiteindelijk belandde het lied dus in de staart van het festival en Marah besloot het niet op te nemen. Daarmee is het een van de weinige Eurovisieliedjes waarvan geen studioversie bestaat. Componist Charles Dumolin nam het lied vervolgens zelf wel op.
  • Met name het winnende liedje en de nummer vier: Dschinghis Khan van Dschinghis Khan (Duitsland) werden hits.