• Het Eurovisie Songfestival 1982 werd op 24 april in Harrogate, UK gehouden.
  • De Engelsen organiseerden het festival voor de zesde keer. Maar anders dan de vorige edities (Londen, 3x, Edinburgh en Brighton) was het dit keer een onbekend stadje dat de deelnemers ontving: Harrogate. Daarom begon het festival ook met een kaart van Europa waarop in alle talen de vraag: 'Waar ligt Harrogate?' verscheen.
  • De zeventienjarige Nicole uit Duitsland won met grote overmacht en met een lied dat een enorme hit in heel Europa werd: Ein bißchen Frieden. Het was de eerste overwinning voor de Duitsers en ook de eerste en laatste overwinning voor componist Ralph Siegel, die drieëntwintig Eurovisieliedjes schreef: veertien voor Duitsland, vier voor Luxemburg, vier voor San Marino, één voor Zwitserland en één voor Montenegro.
  • Toen Nicole haar winnende liedje nog eens moest zingen deed ze dat in vier talen: Duits, Frans, Engels en Nederlands.
  • Frankrijk trok zich terug vanwege ontevredenheid met de kwaliteit van het festival.
  • Iets dergelijks gebeurde in Griekenland. Dat land had al een inzending gekozen (Themis Adamantidis met Sarantapente Kopelies) maar de Griekse omroep trok het één week voor het festival terug (het is niet helemaal duidelijk waarom, sommige bronnen zeggen dat het teveel op een ander, traditioneel, Grieks lied leek, andere bronnen beweren dat de Griekse minister van cultuur, de zangeres Melina Mercouri, vond dat de song niet sterk genoeg was).
  • Het winnende liedje riep op tot vrede, maar het laagst scorende liedje ook: de Fin Kojo sprak zich uit tegen kernbommen. Nuku pommiin was echter een zo afwijkende compositie (het lied eindigde bijvoorbeeld met gesnurk) dat geen enkel land er een punt voor over had.