De Zweden doen het zoals altijd goed, en idem hun jonge zanger dit jaar, Benjamin Ingrosso. Hij kwam zonder problemen de halve finale door en maakte indruk met zijn dans-zang-light-act. Maar: wie is hij? En zagen we hem écht?  

Dit stuk is bedoeld om de Justin uit de Zweedse zanger Benjamin Ingrosso weg te denken. Want natuurlijk refereert zijn song, Dance you off, aan Justin Timberlake.

Dit stuk is ook bedoeld om de jonge Travolta uit Benjamin Ingrosso weg te denken. De pose die hij in het begin van zijn act aanneemt, tegen een achtergrond van rood licht, is niet toevallig een hommage aan Saturday Night Fever: hij was op zevenjarige leeftijd al fan van die film, én van de daarin gebruikte muziek van de Bee Gees. Hij zei deze week:  ‘I love every song of them’, vandaar ook het falsetto gebruik van zijn stem in zijn liedje.

Ketchup
Maar: weg daarmee. Kijk naar de jongen, die zo slick & cool zijn liedje zingt tegen dat al even slicke & coole licht-decor – en maak hem negen jaar jonger. Maak van hem een jongetje dat zit te kijken naar het Songfestival. Het is 2009 en Alexander Rybak wint met Fairytale.

Diezelfde Noor is nu een van zijn concurrenten en dus is het niet gek als ze samen uitgenodigd worden in talkshows. Waar dit gesprekje plaatsvond:
Benjamin, waar was jij toen Alexander won?
Benjamin: ‘Eh..’
Alexander: ‘Toen was hij nog niet geboren.’
Benjamin: ‘Haha. Ik was er wel, maar ik kon nog niet praten.’
Alexander: ‘Haha. Hoe oud was je?’
Benjamin: ‘Elf, en ik was eh… bij Carola thuis.’
Bij Carola, de vrouw die drie keer meegedaan heeft aan het festival en één keer, in 1991, won?
Benjamin: ‘Ja, ik was goeie vrienden met haar zoon. We aten iets met ketchup erop, en als Italiaan ben ik altijd een beetje skeptisch als het over ketchup gaat. Maar het liedje van Alexander was geweldig. We sprongen van de bank en gingen nadoen hoe hij bewoog, met zijn viool aan zijn kin.’

Jongetje
Hou dat kinderbeeld vast: een jongetje dat volwassen artiesten om zich heen heeft (zijn moeder is de bekende Zweedse zangeres Pernilla Wahlgren, die tijdens haar eerste deelname aan de Zweedse voorronde haar geliefde ontmoette – een van haar dansers).

Astronaut
Hij heeft dan al, op achtjarige leeftijd, in Astrid Lindgren-toneelstukken gespeeld en het Zweedse Junior Songfestival gewonnen (met Hej Sofia, zelfgeschreven). En op negenjarige leeftijd een enorme hit gescoord met Jag är en astronaut (‘Papa en mama slapen en ik ben een astronaut’).

Puber
Maak van dat Rybak-imiterende jongetje een puber, en even later, een zestienjarige. Die besluit om niet meer te gaan acteren maar zich volledig te richten op een bestaan als zanger en songwriter. Even denkt hij nog aan het restaurantwezen, waarin zijn vader werkt, maar nee, hij gaat zijn moeder en oom (DJ bij Swedish House Maffia) achterna. En meteen volgt zijn eerste hit: Fall in love.

Zweedse voorronde
Hij schrijft mee aan de song, wint tussendoor Let’s Dance, en is – inmiddels negentien – te zien in Melodifestivalen, de Zweedse songfestivalvoorronde. Niet die van dit jaar, maar die van vorig jaar. Daar wordt hij met Good lovin’ vijfde.

Schrijven in LA
Hij schreef Good lovin’ samen met Louis Schoorl uit Amsterdam, en MAG uit New York, tijdens de eerste writer’s session die hij deed in Los Angeles. Een jaar later deed hij nog zo’n sessie, op dezelfde plek, en daar kwam Dance you off uit. Op dat moment heeft Benjamin behoorlijk liefdesverdriet, dus hij wilde iets schrijven over doorgaan na een relatie, en in twee uur stond het lied er, met een tekst van K Nita, uit Brooklyn, die ook schreef voor o.a. Drake en Kanye West. Er was eerst een baslijn en Benjamin zong een beetje voor zich uit, ‘dance, dance, dance you off.’ De tekstschrijfster zei: ‘Dat is tof!’ ‘Ja, ik weet alleen niet wat het betekent,’ zei Benjamin. Maar K Nita zei: ‘Je probeert je verdriet weg te dansen, dát betekent het’. Een op intuïtie gekozen songtitel dus, een onbewust autobiografische impuls tijdens het neuriën en murmelen, waarna de tekstschrijfster het alleen maar af hoefde te maken.

Kinderkamer
Even tussendoor: hij nam onlangs een van zijn medecomponisten mee naar zijn huis. Die was blijkbaar even vergeten dat Benjamin nog maar net twintig is, want, toen Benjamin zijn slaapkamer liet zien, bleef de componist geschokt in de deuropening staan en zei: ‘Ja, maar Benjamin, jij bent twaalf!’. Er hingen overal posters met zijn muzikale helden erop, en in de hoek stond een Batmanpop.

Write you off
Maar goed, dan is het dus 2018 en staat hij op Eurovisie, tegen die coolslicke lichtachtergrond. En weten we dan wie hij is? Yep. Toch wel, want waar anderen praten over problemen (vertelde hij tijdens een persconferentie deze week), verwerkt hij het in muziek, in teksten, in writing sessions samen met anderen. En… in gedichten. Want die schrijft hij ook. Dus ja, er staat daar een jongen met fans, en een jongen rond wie alle productionele elementen meer dan professioneel vormgegeven zijn (laat dat maar aan de Zweden over), maar eigenlijk staat daar een jongen zichzelf voortdurend te bevrijden.

Laatste secondes
Dus als je wilt weten wie Benjamin Ingrosso is, vergeet de Bee Gees dan, vergeet alle Justins, vergeet eventueel zijn hele liedje en zijn hele act, maar kijk naar de allerlaatste seconden van zijn optreden. Of eigenlijk naar de allereerste seconden ná zijn optreden. Dan is er namelijk geen choreografie meer en springt hij van pure euforie een paar keer ongecontroleerd in de lucht. En daar is ‘ie dan helemaal, helemaal echt: Benjamin – een overgelukkige jongen van twintig. Of twaalf.

 


En verder?
Benjamin heeft zojuist een deal met een Engelse platenmaatschappij gesloten, gaat er meteen na het festival een weekje optreden, en daarna vertrekt hij naar Amerika om de hele zomer te werken aan zijn album dat in september uitkomt. Ja – de jongen die we hebben zien optreden staat nog maar aan het begin. Zoals het er nu uitziet is Eurovisie voor hem geen eindbestemming, enkel: een stationnetje.